سرانجام پس از گذشت 3 هفته و پیمودن بیش از 2200 مایل با دوچرخه، آلبرتو کنتادور اسپانیایی با عبور از خط پایان مرحله بیستم، دست‌هایش را به علامت پیروزی بالا برد تا سومین قهرمانی‌اش در 4سال گذشته را اعلام کند.

ورزش - دوچرخه سواری

وی که به گفته خودش از همان زمانی که دوچرخه سواری را آغاز کرد آرزوی قهرمانی در تور دوفرانس را داشت پس از این پیروزی گفت:« نمی‌توانید تصور کنید چقدر احساس آسودگی خاطر می‌کنم چون فشار زیادی روی من وجود داشت و مضطرب بودم.» یک بار دیگر کنتادور توانست بر این اضطراب غلبه کند و باز هم موفق شد اندی شلک از لوکزامبورگ را پشت سر بگذارد. شلک، نفر دوم تور سال گذشته، این بار هم با 39ثانیه بیشتر در سکوی دوم ایستاد و دنیس منچف روسی با زمان 2دقیقه و یک ثانیه بیشتر سوم شد.

وی سکو در وسط خیابان شانزالیزه کنتادور 27ساله و شلک 25ساله یکدیگر را در آغوش گرفتند تا نشان دهند که دشمنی آنها در مسیر مسابقه، در خارج از آن می‌تواند به دوستی تبدیل شود. آنها حتی با یکدیگر به تعطیلات می‌روند اما حین مسابقه هیچ ترحمی نسبت به هم نشان نمی‌دهند. کنتادور در مرحله ماقبل پایانی پس از شکست شلک در تایم‌تریل گفته بود: « اندی یک دوچرخه سوار فوق‌العاده است. من زمان زیادی را با او گذرانده‌ام و او را خوب می‌شناسم. طرز فکر او و نحوه عملکردش را می‌دانم. فکر می‌کنم که او تا مدتی طولانی رقیب بزرگی خواهد بود. او خیلی جوان است و من هم همین طور.»

غیبت آرمسترانگ روی سکو

سکوی تور امسال اما تفاوت بزرگی با سال گذشته داشت و آن غیبت لانس آرمسترانگ، قهرمان 7دوره تور دوفرانس، بود. آرمسترانگ سال 2009، در نخستین بازگشت خود پس از 3سال و نیم وقفه، سوم شد که دستاورد ارزشمندی با وجود شکستگی استخوان ترقوه‌اش در ابتدای فصل به شمار می‌رفت. او گفته بود که امسال عملکرد بهتری را ارائه می‌دهد اما در مسابقه‌ای که به گفته خودش آخرین حضور او در تور دو‌فرانس بود و آن را در سایه اتهامات دوپینگ هم تیمی سابقش، فلوید لندیس، آغاز کرد با حدود 40 دقیقه تأخیر نسبت به کنتادور بیست و سوم شد تا در میان تشویق تماشاچیان پایان تلخ و شیرینی را تجربه کند.

لندیس که مقام قهرمانی‌اش در تور 2006 را به خاطر دوپینگ از دست داد، در ماه می، ‌آرمسترانگ و سایر افراد تیم سابق «یو.اس. پوستال» را به دوپینگ سیستماتیک از ابتدا تا اواسط دهه 2000 متهم کرد. آرمسترانگ هرگونه قانون‌شکنی را تکذیب کرده اما این اتهامات و بدشانسی‌اش روی دوچرخه او را از دستیابی به هشتمین عنوان قهرمانی باز داشت. در اواخر مسابقه او به یکی از شبکه‌‌های تلویزیونی فرانسه گفت که می‌خواهد پس از پایان تور، زندگی بسیار خصوصی داشته باشد و این به آن معناست که ظاهراً او سال آینده به این تور برنمی‌گردد. آخرین حضور آرمسترانگ در تور دوفرانس اما طبق برنامه شروع نشد. آرمسترانگ که از سرطان نجات پیدا کرده مؤسسه‌ای دارد که برای تحقیقات درخصوص سرطان پول فراهم می‌کند.

هم‌تیمی‌های او در تیم رادیوشک برای شرکت در مسابقه، به یاد 28میلیون‌نفری که مبتلا به سرطان هستند، به جای پیراهن‌های معمولی قرمز و طوسی خود پیراهن‌هایی با رنگ مشکی و عدد 28 که با رنگ زرد در پشت آن چاپ شده بود به تن کردند. اما داوران مسابقه آنها را تهدید کردند که اگر پیراهن‌های معمولی خود را نپوشند از شرکت در رقابت محروم خواهند شد. آرمسترانگ و سایرین، که بعداً نارضایتی خود را ابراز کردند، در نهایت از خواسته داوران پیروی کردند اما رقابت روز پایانی با حدود 15 دقیقه تأخیر برای حل این مسئله آغاز شد.

هرچند که تیم رادیوشک در پایان مرحله‌ای که مارک کاوندیش بریتانیایی برنده آن شد، توانستند پیراهن‌های نمادین خود را به تن کنند. اگرچه کاوندیش در 5 مرحله پیروز شد اما در نهایت این کنتادور بود که قهرمانی در تور را درحالی‌که سرود ملی اسپانیا پخش می‌شد و کلاهش را روی قلبش قرار داده بود جشن گرفت. آلساندرو پتاکی از ایتالیا پیراهن سبز بهترین امتیاز آور را از آن خود کرد و پیراهن سفید و قرمز به آنتونی شارتو از فرانسه به‌عنوان بهترین دوچرخه سوار کوهستان تعلق گرفت. شلک هم برای سومین بار پیراهن سفید را به‌عنوان بهترین دوچرخه سوار جوان به‌خود اختصاص داد.

آرمسترانگ و هم تیمی‌هایش نیز به‌عنوان بهترین تیم تور انتخاب شدند. آرمسترانگ با گلی که در دست داشت در آخرین لحظات دوران حرفه‌ای درخشانش در مسابقه‌ای که زمانی در سلطه او بود بسیار غمگین به‌نظر می‌رسید اما تماشاچیان او را که بین سال‌های 1999 تا 2005 بیش از هر دوچرخه سوار دیگری قهرمانی تور را به دست آورد مورد تشویق قرار دادند. زمانی که او به ایالات متحده باز می‌گردد با مسائل چندان خوشایندی روبه‌رو نخواهد شد. بازرسین فدرال مشغول تحقیق درباره دست داشتن آرمسترانگ و همراهانش در تیم یو.اس. پوستال در دوپینگ سیستماتیک، کلاهبرداری و جرائم مالی هستند. با وجود این آرمسترانگ اوایل ماه و چند روز قبل، از استخدام یک وکیل‌مدافع گفت و اینکه به هیچ‌وجه نگران این مسئله نیست.

مسیر خطرناک

درحالی‌که آرمسترانگ مجبور بود با چنین مسائلی روبه‌رو شود، کنتادور به سادگی روی پیروزی تمرکز کرده بود. او سال گذشته در ملأ عام با آرمسترانگ به خاطر رهبری تیم آستانا درگیر شده بود اما این بار باید موانع دیگری را پشت سر می‌گذاشت. تور امسال یکی از خطرناک‌ترین تورهای سال‌های اخیر بوده است. در مرحله دوم به‌دلیل روغنی که روی بخشی از مسیر ریخته بود، دوچرخه سواران زیادی به زمین خوردند. همچنین برای نخستین بار از سال 2004 بخش‌هایی از مسیر سنگفرش بود که به خطر آن می‌افزود. درحالی‌که سایر دوچرخه‌سواران از جمله آرمسترانگ و کادل اوانز، نایب قهرمان دو‌دوره مسابقات، نتوانستند تعادل خود را حفظ کنند کنتادور موفق شد به راه خود ادامه دهد.

مایکل راجرز، دوچرخه‌سوار استرالیایی که انتظار می‌رفت جزء مدعیان باشد اما سی‌و‌هفتم شد می‌گوید: «اگر به هر کدام از دوچرخه سواران مطرح نگاه کنید می‌بینید که شروع آهسته‌ای داشتند و در نهایت زمین خوردند. تنها استثنا کنتادور بود. بعضی‌ها استعداد عجیبی دارند. فقط به او نگاه کنید. او برای این ساخته شده که روی دوچرخه باشد.»

کارلوس ساستره، قهرمان تور 2008 که امسال بیستم شد، گفت که کنتادور احتمالاً با گذر زمان بهتر هم خواهد شد. او بر این باور است که حتی شاید کنتادور رکورد 7 قهرمانی آرمسترانگ را هم بشکند؛ «من معتقدم که کنتادور روزی از آرمسترانگ موفق‌تر می‌شود. نگاه کنید که او چه کرده. او در جیرو ( تور ایتالیا )، ووئلتا ( تور اسپانیا ) و 3بار هم در تور دوفرانس قهرمان شده؛ این یعنی 5 قهرمانی بزرگ در مقایسه با 7 قهرمانی آرمسترانگ. و امسال در تور دوفرانس، آرمسترانگ را شکست داد؛ مثل اتفاقی که قبلا برای ادی مرکس، برنارد هینو و میگل ایندوراین افتاده بود. او به تاریخ پیوسته و حالا دوره کنتادور است.»

تقدیر ساپاترو

بعد از تیم ملی فوتبال اسپانیا که به قهرمانی جهان رسید، نوبت کنتادور بود که یک افتخار ورزشی دیگر برای این کشور به دست آورد. او در بازگشت به مادرید با استقبال ویژه‌ای روبه‌رو شد. ساپاترو، نخست‌وزیر اسپانیا درباره کنتادور گفت: «او یک نمونه تلاش و استقامت است. یک نمونه عالی که چگونه باید در ورزش مبارزه و رفتار کنید.»

او همچنین به شرایط پرافتخاری اشاره کرد که ورزش اسپانیا در این روزها سپری می‌کند؛ «اسپانیا در حال حاضر کشوری است که بیشترین موفقیت را در سطح اول ورزش جهان تجربه می‌کند.»

ساپاترو همچنین گفت که باور دارد کنتادور سال آینده می‌تواند برای چهارمین بار فاتح توردوفرانس شود.اما تا سال آینده ممکن است اتفاقات زیادی بیفتد. اندی شلک فاصله‌‌اش را سال به سال با کنتادور کمتر می‌کند و این بار تنها 39 ثانیه از رقیب اسپانیایی‌اش کم داشت. البته او برادرش فرانک را که در مرحله سوم به‌دلیل شکستگی ترقوه ،تور را ترک کرد، در مراحل حساس پایانی در کنارش نداشت.

جالب اینکه هر دو رقیب در تور2011 با تیم‌های جدیدی شرکت می‌کنند. کنتادور اعلام کرده که از تیم قزاق آستانا جدا می‌شود و برادران شلک هم دیگر نمی‌خواهند با پیراهن ساکسو بانک شرکت کنند.

کد خبر 112889

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز